Het is 9 uur ‘s ochtends en nu al heb ik drie naakte mannen gezien. En in tegenstelling tot wat je misschien zou denken: dat vond ik niet fijn. Het waren namelijk slechts platte, saaie billboardmannen die me, samen met advertenties voor musicals, woonaccessoires en telefoonabonnementen werden opgedrongen terwijl ik onderweg was naar een afspraak. Aandachtsvervuiling, zo omschreef ik het in een eerdere blog.
Aandachtsvervuiling die zo in het weefsel van de stad verweven is dat we het voor lief nemen. En dat valt pas op als een stad ontdaan is van haar reclame’s, zoals je kunt zien in het werk van de Franse ontwerper Nicolas Damiens die Tokyo even schoonveegt. Wat overblijft is een gatenkaas.
