Voed kinderen niet op naar een model van zieke samenleving

Posted on by

Hedendaagse ouders krijgen nogal wat kritiek op hun opvoedtechnieken. Het is moeilijk te laveren in de wereld van de moedermaffia. Noem je je kind vriend(in), laat je ze losrennen in een cafeetje en zonder jas naar buiten als je kind aangeeft dat het dat niet wil, dan ben je al snel te soft. En curlingvaders en helicoptermoeders die elk klein opstakeltje uit de weg willen ruimen voor hun kind, voeden hun kroost ook niet weerbaar genoeg op.

Niet weerbaar genoeg…wat zegt dat over deze samenleving? In Knack Weekend een mooie analyse waaruit blijkt wat de achtergronden zijn van de huidige opvoedkritieken:

Soenens verwijst naar de Amerikaanse opiniemaker Alfie Kohn, die een politieke agenda vermoedt achter termen als ‘helikopterouders’. “Bepaalde politici hanteren een discours waaruit nostalgie spreekt naar vervlogen tijden, toen ouders nog gezag hadden en kinderen simpelweg luisterden. Nu heet het dat ze gepamperd zijn en dat we sneeuwvlokjes opvoeden. Zo’n stereotypering dient volgens Kohn een rechts-conservatieve agenda.”

Photo by Robert Collins on Unsplash

Kinderen moeten voorbereid worden op de wereld die op hen wacht, maar Ramaekers wijst op het gevaar dat opvoeden zo in functie komt te staan van een ziek samenlevingsmodel. “Een model waarin depressies, burn-outs en andere psychische problemen veel mensen onderuithalen. De Hoge Gezondheidsraad stelde enkele jaren geleden voor om jonge kinderen al vanaf het eerste leerjaar te leren omgaan met stress. Maar waarom zouden we ervoor moeten zorgen dat onze kinderen aangepast zijn aan een wereld waarin het duidelijk fout loopt? Dat is geen goede pedagogie. Je moet kinderen net de vrijheid geven om dingen te ontdekken en in vraag te stellen.”

 

“Toen mijn vader zeventig jaar geleden opgroeide in een gezin van elf kinderen, moest hij zijn plan trekken”, zegt Noelmans. “In de naoorlogse jaren waren ouders bezig met overleven, hun kinderen moesten braaf zijn en luisteren. Vandaar zijn we naar het model gegaan zonder autoriteit, maar je voelt dat er nu opnieuw nood is aan een bepaalde vorm van gezag en aan meer controle.

VR tech voor meditatie om je emoties te trainen

Posted on by

VR is een technologie die ook lichamelijke impact heeft. Ik vergeet nooit dat ik een boom zag groeien voor mijn ogen en ineens een ongemakkelijk gevoel kreeg naarmate ie steeds meer boven me uittorende. VR wordt daarom al vaker genoemd als tool bij de behandeling van fobieën, als exposuretherapie. Maar nu komt VR ook in beeld als een verlengstuk van de wellnesstrend, als hulpstuk bij meditatie.

Typisch is wel weer het uitgangspunt waarvanuit dat gebeurt, waarbij ervanuit wordt gegaan dat negatieve gevoelens gehackt moeten worden: “could we hack mindfulness to start with, then could we start to hack other moods to give you more agency over how you feel.”

OK boomer toont diepe generatiekloof

Posted on by

Trendwatcher Sander Duivestein toont hoe de meme ‘OK boomer’ een diepe generatiekloof weerspiegelt en een mogelijk groot communicatieprobleem.

Het is een term die synoniem staat voor ‘klets maar lekker een eind weg, jouw tijd is voorbij, wij zijn nu aan de beurt’. Jongeren vinden het problematisch dat de boomer-generatie haar verantwoordelijkheid niet neemt en zich te vaak beroept op lege autoriteit en drogredeneringen. Voor de nieuwe generatie, die is opgegroeid met de ongemakkelijke waarheid die Al Gore verkondigde, is het de moeite niet waard om het gesprek aan te gaan. Met een simpele ‘Ok boomer’ wordt de dialoog doorbroken en negeert de generatie simpelweg het minachtende commentaar van oudere generaties op hun idealen en de complexe problemen waar zij voor staan.

De meme legt een wijdverbreid gevoel van maatschappelijke en economische onvrede bloot. Oude generaties hebben de toekomst van de jeugd gestolen. #howdareyou 

Maar er kleeft ook een gevaar aan het humoristische OK Boomer, zo signaleert Duivestein. Het sluit namelijk elke communicatie uit:

Obama doelt hiermee op de zogeheten cancel-cultuur, waarbij jongeren anderen een permaban opleggen en ontvolgen. In het on-demand tijdperk waarbij iedereen overal een subscriptie op heeft, is deze culturele boycot het ergste wat je kan overkomen. Het is een extreme manier om iemand duidelijk te maken dat hij of zij uit je sociale netwerk is gezet en niet langer een rol van betekenis speelt. Met “Ok boomer” negeert de jongere generatie de belegen mening van ouderen compleet. Bij voorbaat wordt je niet toegelaten tot hun inner circle.

Dicht voor toeristen, open voor voluntourists

Posted on by

CNN bericht over de Faro-eilanden die een weekend dicht zijn voor een grote opruiming,en daarmee voor toeristen. Echter, je kunt wel aanmelden voor bezoek als je als vrijwilliger meehelpt.

Wordt dit de nieuwe trend in toerisme voor plekken die overspoeld worden met toeristen? Dat de zogenaamde kwaliteitstoeristen niet alleen mensen zijn met moneyz, die geen herrie schoppen, maar dat de lat zelfs nóg hoger wordt gelegd. Alleen de toeristen die bereid met vrijwilligerswerk echt gericht mee te werken aan het preserveren van de toeristenbestemming zijn nog welkom?

Photo by Masha Danilova on Unsplash

 

De toekomst van make up is tonen hoe gezond je DNA is

Posted on by

De beroemde make-up artiest Isamaya Ffrench had in The Guardian een interessante toekomstvisie over make-up en schoonheid. Schoonheid is door de eeuwen heen altijd verbonden geweest met vruchtbaarheid en rijkdom – denk bijvoorbeeld aan de lelieblanke huid of fluweelzachte handen in tijden van de Franse Zonnekoning als teken dat je als rijke dame niet op het land hoefde te werken. Ffrench ziet in de toekomst weer een duidelijke connectie met onze fysieke gezondheid:

“Beauty is often associated with fertility and wealth. So, back in the Renaissance period, chunky women were considered very beautiful, because they were rich enough to eat and therefore have healthy kids, and then we fast-forward to the 90s when it was a status symbol to show you were rich enough not to eat – anorexia culture came into play. Thinness defined one’s wealth. And wealth also often means health as well. Then the Kardashians came along, and linked up beauty and the cosmetic industry, the idea that symmetry means ‘good genes’. It’s a psychological thing as much as a trend thing.”

Photo by ian dooley on Unsplash

“What I think will happen next as well is that physical health will become even more equated with beauty. From somehow displaying say, your maximum lung capacity or your energy levels or how long your telomeres, your strands of DNA are. Beauty will be about how healthy a person is down to a cellular level, because, just like in Renaissance times, that’s probably an indication that they’re a fertile person.” 

De 3 C’s in plaats van digitale detox

Posted on by

Digitaal antropologe Pamela Pavliscak biedt een alternatief voor digitale detox in een betere omgang met onze telefoon:

Hou de drie C’s van creating, caring en connecting in gedachten. Als je iets creëert, voel je je beter dan als je alleen maar consumeert. Dat hoeft niet superartistiek te zijn. Denk aan een speellijst op Spotify aanmaken. Door sites als GoFundMe, waar geld ingezameld wordt voor bijvoorbeeld de kinderboerderij, betekenen mensen iets voor hun omgeving. En natuurlijk kun je ook een goed, diep gesprek voeren op Whatapp. Die balans kunnen we niet alleen vinden. Bedrijven moeten ook beter nadenken hoe we onze empathie kunnen behouden.’

Zombie-neoliberalisme

Posted on by

Frase uit column Ewald Engelen voor de Groene, tekenend voor huidige tijdsgeest:

“Zombie-neoliberalisme wordt het ook wel genoemd. Tien jaar lang heeft de mondiale elite gedachteloos de gebeden uit hetzelfde brievenboek gepreveld. Het is de perfecte illustratie van collectieve waanzin: hetzelfde doen en andere uitkomsten verwachten.

Bezuinigen om groei aan te wakkeren. Een kapitaalmarktenunie om de problemen in het bankwezen op te lossen. Meer marktwerking om de gevolgen van marktwerking weg te nemen.

Het grote verschil tussen toen en nu is dat de tegenbeweging niet heeft stilgezeten. Het nieuwe is dan nog wel niet geboren, het is wel degelijk geconcipieerd. Of je nu van reformisme of van revolutie houdt, voor elk is er wat wils.”

Hoe verandert VR ons?

Posted on by

Interessante observatie van journalist Clemens Setz over zijn ervaring in een VR-themapark in Tokyo. Bij een spel waarbij hij een katje uit een boom moet redden door over een wankele plankenconstructie te lopen hoog boven de drukke stad, merkt hij dat zijn bewustzijn wel móet omschakelen omdat de ervaring té echt aanvoelt. En dus moet hij een deel van zijn bewustzijn aanboren – een deel doodsverachting – dat hij in het echte leven waarschijnlijk nooit zou hebben ervaren:

Ik begreep dat ik iets in mij moest activeren wat er tot op heden nooit was geweest en wat, zoals ik met verwondering vaststelde, aanvoelde als ware doodsverachting, zelfs een beetje als een ware doodswens. Ja, ik moest innerlijk ‘willen vallen’ om het spel zelfbewust te kunnen spelen. De gewoonlijke dissociatie, ‘er kan toch niets gebeuren’, het innerlijke baken waarop ik eigenlijk had vertrouwd, kwam namelijk gewoonweg niet. Ik kon mezelf niet op elk vlak overtuigend duidelijk maken dat dit niets meer was dan een simulatie. Iets heel machtigs in mij verzette zich tegen dat inzicht. Dus moest ik, als ik hier niet weer als een klein kind wilde verstijven (de mensen in de andere dimensie ‘zagen me toch!’), de tegengestelde weg volgen en ‘op mijn zintuigen vertrouwen’. En als die me de werkelijkheid presenteerden, dan was de weg voor me alleen te bedwingen als het me allemaal niets meer kon schelen, als ik er op zijn minst voor de duur van dit spel geen probleem mee had om in de afgrond te vallen. Dat schakelaartje in mezelf omzetten bleek verrassend eenvoudig. Het ging bijna zonder weerstand. Maar het was, ook dat werd ik bij deze gelegenheid gewaar, tot nog toe nooit omgezet. Met de dimensie-overstijgende speelgoedkat in de hand zette ik dus de noodzakelijke stappen terug, vanbinnen tijdelijk levensmoe en afgestompt.

Photo by Martin Sanchez on Unsplash

Trendrapport Philips: nieuwe tijd breekt aan – Relationisme – hoe gaat de mens zich tot natuur verhouden?

Posted on by

Op de Dutch Design Week 2019 zag ik een interessant trendrapport van Philips in samenwerking met studenten van de Design Academy en TU Eindhoven.

Philips gaat ervanuit dat we door klimaatverandering, de negatieve impact die dat heeft op onze leefomgeving en afnemende macht van bestuurlijke organisaties wereldwijd, in een nieuw tijdperk komen. Een tijdperk dat beheerst zal worden door een onderliggende filosofie van Relationisme:

Being thoughtful, and increse awareness, knowledge and intuition about the relationships of all phenomena in complex dynamic systems

Ter vergelijking, eerst werd de menselijke tijd beheerst volgens de volgende drie filosofieën:

    • Pre-modernisme: (Westers) geloof dat goden en geesten de toekomst en het leven na de dood bepalen, in agriculturele samenleving
    • Modernisme: Een tijd voornamelijk gedetermineerd door utopische toekomstvisies voortgedreven door technologische vooruitgang, onze industriële tijd
    • Post-modernisme: Een tijd waarin relativisme en het besef dat meerdere waarheden bestaan. Dingen zijn een continu experiment en uitproberen. De experience- en kennismaatschappij is het tijdvlak waarin Philips deze filosofie plaatst

In het tijdperk van Relationisme kunnen we volgens Philips terechtkomen in vier mogelijke toekomsten:

    • Sentio-centrism – Staat in teken van menselijke intelligentie, en gaat daarmee voorbij aan onze natuur (zowel ons lichaam als de natuur om ons heen). Denk hierbij aan zaken als singularity of een hive-mind
    • Anthropo-centrism – Hierin wordt de menselijke vooruitgang boven alles gesteld. Deze toekomst staat het meest op één lijn met onze huidige levens: de aarde en haar bronnen staan in teken van de mens, we passen onze leefomgeving om voor zoveel mogelijk menselijk welzijn te creëren. 
    • Resource-centrism – In deze toekomst staat duurzaamheid centraal – om een duurzame toekomst te garanderen moet de mens een stapje terug doen. Dit noemt Philips “coöperatief pragmatisme” en “egalitarianism”
    • Eco-centrism – In deze toekomst doet de mens de grootste stap terug tov de natuur. We worden weer volledig onderdeel van onze natuur, ipv erboven te staan als heersers